فیلم، تئاتر و کتاب
اینجا "درباره نویسی" می کنم
من سمانه استاد هستم و اینجا مکانی است که در آن درباره علائق م می نویسم: فیلم، تئاتر و کتاب. اسمش را نقد نمی گذارم، «درباره نویسی» می گذارم. نوشتن درباره ی آثار دیگران باعث می شود دقت بیشتری موقع دیدن یا خواندن خرج کنم و دوست دارم این دقت را در جایی ثبت نمایم.
بسیاری از مطالبی که اینجا گذاشته شده، پیشتر در نشریات و وبسایت های دیگر منتشر شده است. آنها را اینجا می گذارم تا درباره نویسی هایم در جایی گرد آمده باشند.
(این وبلاگ در حال تکمیل است)
آخرین مطالب
کتاب «جنس ضعیف»
گزارشی از وضعیت زنان در جهان
نویسنده: اوریانا فالاچی
مترجم: یغما گلرویی
انتشارات: نگاه
قیمت: 20000/ چاپ سوم / 1393
تعداد صفحات: 195
در ابتدای کتاب «جنس ضعیف» توضیح داده شده است که برگردان اصلی عنوان کتاب معادل جنسِ بی فایده یا جنسِ بی مصرف است اما چون این کتاب سالها با عنوان جنس ضعیف به خوانندگان فارسی زبان شناخته شده، در این ترجمه نیز از همین عنوان استفاده شده است. در ادامه اوریانا فالاچی، نویسنده ی کتاب با اشاره به اینکه می داند در ایران حقوق مولف رعایت نمی شود، شاخه گلی را که گرفته حق مولف خود خوانده و از ترجمه کتاب استقبال کرده است.
کتاب «جنس ضعیف» کتابی تکان دهنده از ظلمی است که سالیان بر زنان سراسر دنیا رفته است. فالاچی در سفر به کشورهای مختلف، از گفتگوها و مشاهدات خود روایت هایی را در این کتاب تعریف می کند که ممکن است برای حتی بسیاری از مردم ناآشنا نماید و از تبعیضات، خرافات و فرهنگ های نادرستی حرف می زند که در گوشه ای از دنیا دامن زنان آن خطه را گرفته و آزارشان می دهد. او در این سفرها از زنان هند، سنگاپور، ژاپن، پاکستان و ... می نویسد.
کتاب «جنس ضعیف» در سال 1962 نوشته شده و بی شک در این پنجاه و نه سالی که از نوشتن کتاب می گذرد شرایط دنیا گامی به سوی بهبود روابط زن و مرد و برابری جنسیتی برداشته است. در یک سو بسیاری از روایت های فالاچی در کتاب که منزجرکننده نیز به نظر می رسد در این روزگار بدان شدت و حدت جاری نیست و به سوی تعدیل حرکت کرده است. در سوی دیگر برخی کشور ها از جمله ایران نیز روند رو به عقبی را طی کرده و در این سالها بیش از گذشته زن را از حقوقی که در سالهای آخر پیش از انقلاب بدان رسیده بود محروم کرده اند، اما در حالت کلی اوضاع جهان از لحاظ برابری جنستی بهتر شده و زنان از جایگاه اجتماعی بهتری بهره مند شده اند.
در کل می توان گفت مطالعه کتاب «جنس ضعیف» خالی از لطف نیست. با خواندنش مخاطبِ ایرانی هم روایت هایی آشنا و معاصر پیدا کرده و با آن همذات پنداری می کند و هم روایت هایی که خدا را شکر می کند که در دوره و جغرافیای او روی نداده است.
اندر مصائب روزنامه نگاری
میدان جوانان سابق فیلمی جسور است که در زمان شصت و هفت دقیقه ای خود می تواند مخاطب را به درستی با روی دیگری از جامعه ی مطبوعات آشنا کند. فیلم از بی ثباتی این شغل خبر داده و از خطراتی می گوید که این شغل را تهدید می کند. روزنامه نگاری شغلی غیر قابل پیش بینی است و کم اند روزنامه نگارانی که بتوانند تا انتها پا به پای این شغل حرکت کنند.
ویژگی مثبت فیلم را می توان همراهی هر نوع مخاطب با آن دانست. چه کسانی که روزنامه نگار بوده و در آن دوران طلایی مطبوعات ایران کار می کردند، چه کسانی که خاطره ای از آن دوران ندارند و تازه پا به این عرصه گذاشته اند و مهم تر از همه فیلم کسانی را با خود همراه می کند که هیچ شناختی از جامعه مطبوعات ندارند. مخاطب عام به راحتی می تواند با فیلم همراه شده و تک تک لحظات آن را درک کند. او بی آنکه تجربه ای در این زمینه داشته باشد، می تواند به راحتی دغدغه ی فیلم و روزنامه نگاران را بفهمد و این همذات پنداری عام مهم ترین اتفاقی است که برای این مستند افتاده. اکبری در حیطه ی تخصصی خود، روزنامه نگاری، به شکلی عام و قابل درک وارد شده و می تواند با این فیلم عامه ی مردم ایران را با خود همراه کند.
مستند میدان جوانان سابق، فیلمی است که خاطرات و امیدهای از دست رفته را نشان می دهد. به گفته ی «نیوشا توکلیان»، شاید شمس الواعظین ها ممنوع الکار شوند و جامعه ها یکی پس از دیگری توقیف گردند، اما باز هم در این حرفه کسانی جوانه خواهند زد و با قلم خود این درخت خشک رو دوباره سبز خواهند کرد.
یادداشت کامل این فیلم را می توانید در مجله فرهنگی هنری آرادمگ مطالعه کنید.