کتاب «و نیچه گریه کرد»
پیروز و کامل زندگی کن
نویسنده: اروین یالوم
مترجم: مهشید میرمعزی
انتشارات: نشر نی
قیمت: 48000/ چاپ نوزدهم/ 1397
تعداد صفحات: 449
کتاب «و نیچه گریه کرد» در ایران توسط دو انتشارات مهم به چاپ رسیده است. اولین آنها نشر «نی» به ترجمه «مهشید میرمعزی» و دومی نشر «قطره» به ترجمه دکتر «سپیده حبیب» با عنوان «نیچه گریست» است که بسیاری دیگر از کتاب های این نویسنده را ترجمه نموده.
کتاب «و نیچه گریه کرد»را می توان یک رمان روانکاوانه دانست. شخصیت اصلی رمان دکتر برویر، پزشک عمومی است. در یکی از روزها دختری جوان و جذاب به نام لو سالومه به مطب او مراجعه کرده و از وی می خواهد به درمان جسمی و روحی دوستش، نیچه بپردازد. درخواستی عجیب که برویر نیز آن را می پذیرد و پروسه ی ارتباط تا درمان نیچه و متقابلا برویر آغاز می شود. مسیری پر ماجرا و پر تامل که بی شک برای مخاطب جذاب می نماید.
در این کتاب از شخصیت هایی واقعی استفاده شده که در زمان های مختلف زندگی کرده اند و شاید در طول عمر، یکدیگر را ندیده باشند. از جمله ی این شخصیت ها می توان به برویر، نیچه، فروید، لو سالومه و ماتیدا (همسر برویر) اشاره کرد. اروین یالوم در این کتاب با خلاقیت و دانش عمیق خود در فلسفه و روانشناسی شخصیت هایی را خلق کرده است که در ظاهر وجود خارجی داشته اند اما در واقع زاییده ی خلاقیت نویسنده اند.
در پی گفتارِ کتاب، یالوم عنوان می کند که نیچه و برویر در زندگی هرگز با یکدیگر ملاقات نکرده اند «اما شرایط زندگی شخصیت های اصلی که در رمان بیان شده، بر اساس واقعیت بوده و رشته ی اصلی رمان – رنج روانی برویر، افسردگی شدید نیچه، آنا او، لو سالومه، دوستی نزدیک بین برویر و فروید و روان درمانیِ در حال طلوع، فقط می بایست از سال 1882 بیرون کشیده و مجددا با شکلی تازه به هم بافته می شد.»
در پی گفتار کتاب، یالوم به طور دقیق روابط میان شخصیت ها را شرح داده و وقایعی را که کتاب از آنها برگرفته شده است، توضیح می دهد و آن را با عکس های واقعی شخصیت های کتاب و توضیحاتی در مورد آنها به پایان می برد.
پروسه ی درمان نیچه که در واقع به درمان برویر نیز می انجامد یکی از چالش برانگیز ترین روابط میان پزشک و بیمار است که تاکنون به شکل داستان درآمده. برویر که در ابتدا همچون شطرنج بازی مواظب تک تک قدم ها، خطاها و امتیاز هایش است، در نهایت خود را رها کرده و همین رهایی موجب نجات او و نیچه می شود.
بخش هایی از کتاب «و نیچه گریه کرد» ترجمه ی «مهشید میرمعزی» را در ادامه می خوانیم:
- « برویر ادامه می دهد: «علاوه بر آن برتا مرا از تنهایی در می آورد و من همیشه از پوچی درونم هراس داشته ام. حتی اگر تنها بودن ربطی به وجود یا غیبت انسان های دیگر ندارد. می دانید منظورم چیست؟»
« آه! مگر کسی هم این را بهتر از من می داند؟ گاهی گمان می کنم در تمام دنیا هیچ انسانی به اندازه ی من تنها نیست و این تنهایی برای من هم درست مثل شما هیچ ربطی به حضور دیگران ندارد. من حتی از افرادی که مزاحم تنهایی ام می شوند و با این وصف نمی خواهند یک رفیق واقعی باشند، نفرت دارم.»» صفحه 336
- «کسی که به موقع و کامل زندگی کند، وحشتی از مرگ نخواهد داشت. کسی که هرگز به موقع زندگی نکند، قادر نخواهد بود به موقع بمیرد. پیروز و کامل زندگی کن! اگر آدم زندگی کرده باشد، اگر کامل زندگی کرده باشد، از مرگ وحشتی نخواهد داشت! اگر به موقع زندگی نکند، نمی تواند به موقع هم بمیرد.» صفحه 363
