(این مطلب در صفحه تئاتر روزنامه «هفت صبح» به تاریخ 31 تیر ماه 99 منتشر شده است.)
ورود هنرمند ورشکسته ممنوع!
نویسنده: فرزانه سهیلی
کارگردان: فقیهه سلطانی
بازیگران: گیلدا حمیدی/ شهروز دل افکار/ افشین غیاثی/ مهسا مهجور/ نورا هاشمی
مکان اجرا: تئاترشهر
ماسک بر صورت و دستکش در دست، لباسهایمان ضدعفونی می شود، تب سنجی می شویم و با فاصله ای مطمئن بر روی صندلی های سالن سایه ی تئاتر شهر می نشینیم. کارگردان از تماشاگرانی که در این روزهای کرونایی گروه را تنها نگذاشته اند تشکر کرده و می خواهد تا انتهای کار ماسک را از صورت برنداریم و نمایش شروع می شود.
«یه گاز کوچولو» داستان سه دوست قدیمی، آنا، هلن و ماریا است که می خواهند در کنار هم به زندگی پایان دهند. آنها به هتلی مجلل رفته و تصمیم دارند خود را از بین ببرند.
با دیدن نمایش «یه گاز کوچولو» به خوبی می توان ضرورت اجرای آن در این روزهای کرونایی را درک کرد. این نمایش از معدود اجراهایی است که در این روزها به صحنه رفته. بسیاری از تماشاخانه های کشور هنوز هم اجرایی روی صحنه نبرده اند، زیرا گروه های تئاتری ایمنی لازم را برای روی صحنه رفتن ندیده اند؛ اما «فقیهه سلطانی» در روزهای که بسیاری از صحنه های تئاتر خالی است با جدیت نمایشش را روی صحنه برده است؛ صحنه ای که در بهترین حالت پنجاه درصد سالنش پر خواهد بود. اما چرا باید «یه گاز کوچولو» روی صحنه می رفت؟
داستان با وجود پیش رفتن به سوی مرگ، فضایی شاد و فانتزی دارد. این سه دوست هر کدام در یک شب به دراکولایی برخورد کرده و دراکولا یک گاز کوچولو از آنها گرفته است و این سه زن به بیماری خون آشامی مبتلا شده اند، بیماری ای که می تواند دیگران را نیز مبتلا کند. آنها برای امنیت و حفظ جان مردمِ دیگر تصمیم گرفته اند خود را از بین ببرند تا زندگی در خانه های دیگر جریان داشته باشد.
آری! این نمایش به همین میزان مرتبط با روزهای کرونایی است. در این روزها که هر فرد خواسته یا ناخواسته می تواند منتقل کننده ی ویروس مرگبار کرونا باشد و در صورت ابتلا به این بیماری یا ناقل بودن باید خود را قرنطینه کند، زنان این نمایش نیز همین کار را می کنند. آنها که می دانند خون آشام شدن شان را درمان نیست تصمیم به از بین بردن خود می گیرند.
نمایش با وجود صحبت دائمی اش از مرگ و پایان دادن خودخواسته به زندگی، فضایی شاد دارد. مخاطب از همان شروع در جریان چرایی حضور این زنان در اتاق زیبای هتل قرار می گیرد و با آنها همراه می شود. در این میان بازی بازیگران نقش بهسزایی در این همراهی دارد. آنا، هنرپیشه ای محبوب و پر طرفدار، مغرور و درونگرا است که برای شناخته نشدن خود را پشت عینک آفتابی پنهان می کند. هلن زنی نقاش و هنرمند است که به جایگاهی که می خواسته نرسیده. او در یک بار کار می کند و به تعداد موهای سرش شکست عشقی خورده. وی زنی برونگرا، طناز و شوخ طبع است و به راحتی دوستانش را سر کار می گذارد. او عاشقی خسته دارد که جایی در بار او ندارد، زیرا هلن ورود هنرمندِ ورشکسته را ممنوع کرده است. دیگری ماریا است، زنی باردار، متفاوت و سرزنده که با وجود اینکه از بارداری پول می آورد، اما به آخرین فرزندی که در بطنش بزرگ می شود دل بسته است. شخصیت پردازی این سه کاراکتر با بازی درست و اصولی بازیگرانش در پیشبرد درست قصه نقش مهمی دارد.
«یه گاز کوچولو» داستان یک لحظه غفلت است که می تواند تمام مردم دنیا را به خون آشام تبدیل کند، همچون ویروسی کوچک که تا امروز بسیاری از مردم دنیا را درگیر خود کرده است. هلن، ماریا و آنا تصمیم می گیرند خود را از بین ببرند تا دیگران را مبتلا نکنند؛ هر چند دو تن از آنها موفق نمی شوند. اما برای مقابله با کرونای مرگبار لازم به از بین بردن خود نیست، تنها رعایت پروتکل های بهداشتی کفایت می کند. کاری که اگر همه ی مردم انجام دهند، درِ تمام سالن های تئاتر گشوده خواهد شد و هنرمندانی که ماه ها بیکار بوده در تامین نیازهایشان به مشکل خورده اند، از ورشگستگی در خواهند آمد تا دیگر هیچ هلنی نتواند مانع ورودشان به جایی شود.
